Wednesday, July 30, 2008

realizAtionssssss



hayyy..ang post na ito ay pawang pag-iinarte na lamang..pramissssss.

sa totoo lng,wala namang masysdo big deal dito..nagkataon kse na walang pasok kaya mega ratsa sa aking site na tinubuan na ata ng lumot sa sobrang tagal na hindi ko nakalkal,..kadalasan kse mas trip kong magbasa na lng ng mga post ng iba..mki-chismaxx ba?!..nkaka-amuse kase ang mga kwento nila..nkkaaliw..

at dahil sa wala naman ng-buview sa akin..hindi naman kalabisan na ndi ko mxado i-update ang ad na itetch..

nyweiz..since pag-iinarte lng naman ang concept ng entry na ito..magsisimula na ako..these past few days kase,,napurga ang aking kautakan sa mga samu't saring isipin..hindi naman sa schizo ako at nsa in-denial stage ng pagiging lukring..pero bothered kase ako sa isang tao..opo..nilalang po siya ..

masyado kase syang mabaet sa akin..kung anu2 tuloy ang pumapasok sa utak ko..ngpapaka-assuming ba..at ayoko ng ganun..

isa na naman itong pagkakamali..kaya halos hilahin ko na palayo sa kanya ang sarili..tama na ung minsan nkasama ko sya..sabay kaming tumawa..nagpaka-emo..kumain at dumighay..hehe,,parehas na matakaw e..

unfair na magalit at magtampo pa ako sa kanya..dahil ni minsan wala syng sinabi o pinangako man lng..ako lng to..issue ko lng itetch sa aking sarili na mahirap pagsabihan..

ilang beses na kase itong nangyari sa akin..not only once..

at masakit isipin na hindi pa ko natuto..

"repeated experiences only teaches us one thing...

the lesson we always refused to learn."

aaaaaaaaahh..oo nga namn..ilang beses pa nga ba dapat mangyari ito sa akin para matutuhan kong rendahan ang sarili ko pagdating sa korning pamamaraan ng pag-ibig..

ganiTo na Tlaga ako eh.,masyado akong mababaw..simple gestures can me feel super special..super hapi..and eventually..make me fall

ganun lng ako..wala echosSSS..walang chuBAH..

kung gaano kabilis tumawa.. magmahal..

gnun din kabilis masaktan..umiyak..

isa lang naman angg hindi mabilis gawin..ang makalimot..

kaya nga nandito ako, umaasa na pagtapos ng entry na ito..sana matapos na rin ang mga senTi moments ko..ang feeling na pilit kong tinatapos..

bakit dapat tapusin??

dahil ayokong sirain ang anumang meron kmi ngaun..dahil nga sa mababaw ako..un lang kuntento na ako.